توسعه ی ضوابط آیین نامه ی زلزله ی ایران جهت اعمال اثر حوزه ی نزدیک کاربر موردی: سایت های حرم مطهر امام رضا (ع) و حوزه ی نفتی شهر اهواز

تفاوت چشم گیر در گستره و نوع خرابی سازه ها ناشی از زلزله های حوزه ی نزدیک و دور، موجب توجه پژوهشگران به زمین لرزه های نواحی نزدیک گسل شده است. هدف این نوشتار، توسعه ی روش براورد نیاز لرزه یی سازه ها برای شبیه سازی اثر زلزله ای حوزه ی نزدیک است در این راستا، تعمیم روابط مربوط به منظور پیشنهاد استفاده در طراحی ساختمان ها در دستور کار قرار گرفته است ، با اقتباس از نتایج مطالعات تحلیل خطر لرزه یی برای تعدادی از مناطق حوزه ی نزدیک کشور، ضرایب اصلاحی پیشنهادی ارایه می شوند نتایج بررسی های انجام شده حاکی از افزایش قابل ملاحظه ی نیاز لرزه یی سازه در محدود ه ی دوره های تناوب کوتاه و متوسط در مقایسه با مقادیر پیشنهادی در آیین نامه ی طرح لرزه یی است به عنوان نمونه مورد سایت حوزه ی نفتی شهر اهواز از دیدگاه روش طراحی براساس ظرفیت، نیاز لرزه یی سازه در محدوده ی دوره های تناوب کوتاه و متوسط در حدود 2/7برابر مقادیر پیشنهادی در آیین نامه ی طرح لرزه یی است. شایان ذکر است که در این پژوهش رویکردهای تعیین و احتمالاتی مورد استفاده قرار گرفته و با کاربرد روابط کاهندگی مختلف و ترکیب نتایج حاصل در درخت منطقی، پارامترهای طراحی موردنظر ارایه شده اند.

Keywords:

طیف طراحی حوزه ی نزدیک گسل , نیاز لرزه یی , اثر حوزه ی نزدیک