بررسی تبرج در بین زنان متاهل شهر اهواز: یک پژوهش کیفی مبتنی بر نظریه داده بنیاد

برای ادراک جایگاه مدل مشخص نظام سلامت عمل (عدم تبرج)، در یک سیستم بومی ، توجه به مبانی بنیادی تفکر راهبردی واجد اهمیت است . از این منظر، تبیین پارادایم به عنوان پیش شرطی اساسی در سیر تفکر راهبردی و ارایه دکترین تبرج ، از منظر چیستی ، چرایی و چگونگی تبرج با انتقال پارادایمی رایج به پارادایم قرآنی برای طراحی استراتژیک ، ضرورت می یابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تبرج در بین زنان متاهل شهر اهواز انجام شد. رویکرد این تحقیق ، از نوع روش شناسی کیفی می باشد و روش مردم نگاری برای انجام عملیات پژوهشی به کار گرفته شد. روش نمونه گیری، از نوع کیفی - نظری است و با استفاده از شاخص اشباع نظری تعداد 24 نفر از میان زنان متاهل به عنوان نمونه تحقیق ، مورد مصاحبه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نظریه زمینه ای انجام شد. در یافته های اصلی این تحقیق ، شامل : تغییرات اجتماعی و تولید مطالبات جدید، نگاه کالایی و سرمایه ای به زنان، تمایل به متمایزسازی خود و هویت مستقل ، مدل سازی و الگوسازی توسط رسانه ها و هنرپیشه ها، فردگرایی و لذت طلبی افراطی ، کم رنگ شدن حیای قلبی ، رفتاری و تقواگرایی ، قلب مریض ، تعارضات زناشویی ، طلاق عاطفی و کاهش مهارت و فرصت گفت وگو و روابط عاطفی رودررو می باشد که می توان تمامی مقولات را ذیل مقوله قلب مریض ، قرار داد. به بیان دیگر، قلب مریض مقوله هسته ای این نظریه زمینه ای است .

Keywords:

تبرج , تقوا و حیای قلبی و رفتاری , قلب مریض , تفکر راهبردی