بدیع الزمان فروزانفر استادی بکمال و پژوهشگری بی ملال
Publish place: دومین همایش ملی بازشناسی مشاهیر و مفاخرخراسان در ادب پارسی
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 504
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICLP02_143
تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396
Abstract:
ادیب خردمند، استاد برجسته، پژوهشگر بی ملال، شاعر پرمایه دکتر عبدالجلیل فروزانفر در روز سهشنبه 28 ربیع الثانی سال 1317 ه. ق، در آبادی بشرویه از توابع طبس، در خانواده ای از اهل علم وفرهنگ به دنیا آمد. او بعدها لقب بدیع الزمان را از قوام السلطنه، والی خراسان گرفت. استاد بدیعالزمان فروزانفر، معرف ممتاز مولانا جلال الدین بلخی، آگاهی کم نظیری در تصوف اسلامی داشتو آشنای واقعی به ادبیات فارسی بود. مجموعه ای شامل 35 مقاله و متن سخنرانی، و 12 مقاله ازمقدمه هایی که بر کتاب ها نوشته بود، و 13 مقاله از گزارشها، اشارات، نوشته های کوتاه، و 9 مقاله ازنوشته های فروزانفر راجع به دانشکده ی معقول و فرهنگستان، جمعا حدود هفتاد مقاله که خارج ازشرح حال بزرگان ادب فارسی، مباحثی در مسایل گوناگون ادبی و عرفانی و شاعری از استاد به یادگارمانده است.
Keywords:
Authors
مسعود پاکدل
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران
آزاده ستوده
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران