مقایسه صف در الگوریتم درایو با الگوریتم QOS,QASA,MDDR در شبکه های بین خودرویی

با افزایش حجم اطلاعات و نیاز کاربران به پهنای باند بیشتر، شبکه های بین خودرویی به عنوان بستری برای ارسال اطلاعات توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است. تکنیک توزیع چند پخشی داده مورد نظر برای گروه مشخصی از کاربران ارسال می کند. در واقع داده های مورد نظر را به صورت کارا به چندین مقصد که یک گروه چند پخشی هست می رساند. از جمله مزایای آن اتلاف کمتر پهنای باند و منابع، ایجاد موازی سازی در شبکه، کاهش بار فرستنده، کاهش ترافیک شبکه است. مشکل از هم گسیختگی شبکه ( پارتیشن بندی شبکه ) وقتی اتفاق می افتد خودرو ها ازهم دور باشد در نتیجه توزیع به صورت پراکنده و چالش های همچون ارسال نشدن پیام های هشدار برخورد به خودروهای که در محدود خطرناک هستند. در این راستا پروتکل درایو در زمینه توزیع چند پخشی کمک زیادی می کند در این پایان نامه الگوریتم درایو از لحاظ کاهش تاخیر و پارتیشن بندی شبکه با الگوریتم های دیگر مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد نقشی که صف در الگوریتم ها مخصوصا درایو دارد وابسته به نوع داده ارسالی از گره فرستنده به گیرنده و فاصله و زمانی که برای دریافت انتخاب می کنیم و در نهایت زمان تاخیر به نوع طرح زمانبندی که با توجه به نوع داده ارسالی و زمان رابطه مستقیم دارد.

Keywords:

شبکه های بین خودرویی , پهنای باند , صف , MDDR , QASA , QOS