بررسی عملکرد لرزه ای سازه های مجاورمتصل شده تحت زلزله وتعداد نقاط بهینه ی اتصال

وقوع زلزله همواره میتواند آسیبهایی بر سازه ها داشته باشد. از جمله مواردی که باید در هنگام زلزله مورد توجه قرار گیرد برخورد سازه های مجاور است . این پدیده میتواند از ایجاد خرابیهای جزیی مانند ترک خوردگی تا تخریب کامل طبقه اتفاق بیفتد. در مواردی که درزانقطاع کافی بین سازهها در نظر گرفته نشده باشد باید راهکاری مورد استفاده قرار گیرد تا امکان برخورد را به حداقل برساند. برای این منظور یکی از مناسبترین روشها ایجاد اتصال بین سازهها است. تاکنون مطالعات زیادی در این زمینه انجام شده است که اغلب در مورد دو ساختمان مجاور بوده است و تعداد کمی از آنها به اتصال سه ساختمان مجاور پرداختهاند. در این مقاله سه ساختمان توسط میراگر غیرفعال به یکدیگر وصل میشوند. برای تشخیص تعداد نقاط مناسب و بهترین محل اتصال، ساختمانها با تعداد نقاط و در مکانهای متغیر به یکدیگر متصل میشوند. هرطبقه به صورت یک سیستم یک درجه آزادی در نظر گرفته شده بنابراین ساختمانها به صورت سیستمهای چند درجه آزادی مدل شده و تحت زلزله قرار میگیرند. نتایج نشان میدهد اتصال سازهها فقط از یک نقطه در سقف، عملکرد مناسبی دارد. همچنین اتصال، موجب کاهش پاسخ سازهها و در نتیجه کمتر شدن درز انقطاع مورد نیاز میشود بنابراین احتمال وقوع ضربه نیز کاهش پیدا میکند .

Keywords:

راهبرد اتصال , سازههای مجاور , ضربه , میراگرغیرفعال , اتصال سه سازه