تاثیر جهت وزش فن کویل در حالت گرمایش بر آسایش حرارتی افراد

بررسی آسایش حرارتی در فضاهای داخلی ثاثیر قابل ملاحظهای بر میزان رضایتمندی افراد در این محیطها دارد. بر این اساس، در پژوهش حاضر به بررسی شرایط آسایش حرارتی در یک اتاق نمونه تحت دو حالت فنکویل بالازن و روبهرو زن پرداخته شده است. در هر دو حالت، سرعت و دمای هوای ورودی از فنکویل یکسان فرض شده و از مدل آسایش حرارتی گایج و نرمافزار اوپنفوم به ترتیب به منظور تحلیل آسایش حرارتی وحل عددی استفاده شده است. نتایج نشان میدهند که در فنکویل بالازن توزیع دما و سرعت در محدوده حضور افراد یکنواختتر نسبت به حالت روبهرو زن است که باعث بهبود شرایط آسایش حرارتی میشود. از سوی دیگر دمای بیبعد برای فنکویل روبهرو زن پس از فاصله 0,2 متری که ضخامت فنکویل است، در محدوده بین 0,25 تا 0,15 واحد بیشتر از فنکویل بالازن میباشد ولی هوا در ارتفاع 1,8 متری از هر دو فنکویل دمای یکسانی دارند. همچنین نتایج مدل گایج نشان میدهد که در حالت بالازن شاخص آسایش در محدوه حضور افراد در بازه 0 تا 0,4 و در حالت روبهرو زن در بازه 0 تا 0,6 قرار دارند. بنابراین شاخص آسایش در حالت بالازن در محدوده حضور افراد یکنواختتر است و در محدوده مجاز قرار دارد؛ در صورتی که در حالت روبهرو زن، این شاخص غیریکنواخت تربوده و خارج از محدوده آسایش قرار دارد.

Keywords:

آسایش حرارتی , تهویه مطبوع , فنکویل , مدل گایج