خودکارآمدی در رفتار ورابطه آن با کارآفرینی فردی وسازمانی

باورهای خودکارآمدی به عنوان یک متغیر شخصیتی نقش بسزایی در نحوه برخورد افرادبا مسایل زندگی دارند. نقش خودباوری به عنوان یک متغیر مداخله کننده در مدل های کارافرینی پر رنگ است وهم چنین بین اهداف وعملکردها وکسانی که اعتقاد قوی به قابلیت های خود دارند می توانند تلاش بیشتری را برای به دست آوردن نتایج مورد نظر خود در فعالیت های کارآفرینانه انجام دهند . خود کارآمدی برای تاثیر گذاری در محیط مهمترین مکانیزم روانشناختی است وبدون باور ایجاد وتولید اثرهای مطلوب وجلوگیری از اثرات نا مطلوب ،افراد انگیزه کمی برای عمل کردن دارند و اگر افزایش فعالیت های کارافرینی هدف ونتیجه نهایی باشد ،خودکارآمدی با ایجاد یک ساختار قانونی وقوی می تواند برای ارزیابی تاثیر آموزش کارافرینی بکار رود.

Keywords:

خودکارآمدی , رفتار , کارآفرینی