رابطه ویژگیهای شخصیتی با رضایت شغلی در کارکنان سازمان بیمه خدمات درمانی شهر تهران

امروزه رضای ت شغلی ، جایگاه ویژه ای در مطالعات مدیریت منابع انسان ی و رفتار انسان ی داشته و می تواند بر بهره وری نیروی انسان ی تاثیر بسزایی داشته باشد. از جمله عوامل تاثیر گذار روی رضایت شغلی، ویژگیهای شخصیتی می باشد. طبق مطالعات رابطه مستقیمی بین تناسب شخصیت و شغل با رضایت شغلی وجود دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگیهای شخصیتی با رضایت شغلی می باشد. روش انجام پژوهش به این صورت بود که تعداد 114 نفر از کارکنان سازمان خدمات درمانی شهر تهران توسط پرسشنامه رضایت شغلی و پرسشنامه پنج عاملی شخصیت مورد بررسی قرار داده شدند. روش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود و داده ها با استفاده از آزمونهای ماتریس همبستگی و رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج ن شان داد که متغیرهای تیپ های شخ صیت با سطح معناداری 95 % با ر ضایت شغلی رابطه دارند که شامل تیپ روان رنجور ) 0.412 - تیپ برونگرا ) 0.368 (، وظیفه شناس ) 0.149 ( و توافق پذیر ) 0.131 -( می باشند. ولی میان تیپ شخصیت گشوده به تجربه و رضایت شغلی رابطه معناداری پیدا نشد. یافته های پژوهش نشان داد بیشترین رابطه را تیپ روان رنجوری )با همبستگی معکوس( و کمترین رابطه را تیپ توافق پذیر )با همبستگی معکوس( دارند و تیپ برونگرا و وظیفه شناس همبستگی متوسط مستقیم با رضایت شغلی دارند. میان تیپ شخصیت گشوده به تجربه و رضایت شغلی پس از انجام آزمون رگرسیون، رابطه معنادار پیدا نشد و بنابراین سهمی در پیش بینی رضایت شغلی ندارد.

Keywords:

رضایت شغلی , روان رنجورگرایی , برون گرایی , توافق پذیری , وظیفه شناسی