نقش ظرفیت برد تفرجی در پارکهای شهری

عرصه های عمومی، مهمترین بخش شهرها و محیطهای شهری به شمار میآیند. در چنین عرصه هایی بیشترین تماس و تعامل بین انسانها رخ میدهد. این عرصه ها تمامی بافت شهری را که مردم بدان دسترسی فیزیکی و بصری دارند شامل میشود. یکی از مهمترین این عرصه ها، پارکها و فضاهای سبز شهری اند که نقش فعالی در سلامتی شهر و شهروندان ایفا میکنند. امروزه با توجه به افزایش جمعیت و تقاضای روزافزون در استفاده از منابع گردشگری، با توجه به ظرفیت برد منابع و بهره برداری از آنها درحد ظرفیت و توان آنها بیش از پیش اهمیت یافته است. تعیین ظرفیت پذیرش در گردشگری، خط مشی ضروری در برنامه ریزی است که معمولا براساس تحلیل ویژگیهای محل، توسعه محل و اماکن مورد استفاده گردشگران صورت میپذیرد و همچنین بازخوردی برای تحلیل بازارهای گردشگری است. ظرفیت پذیرش با ایجاد محدودیت های توسعه و تعداد گردشگران مورد نیاز محل، محاسبه میشود. در این مقاله سعی گردید تا ضمن تعریف مفاهیم پارکهای شهری و ظرفیت برد، به اهمیت ظرفیت برد و جایگاه آن در برنامه ریزی های مدیریتی مورد توجه قرارگیرد. روش تحقیق، روشی تلفیقی از مرور سیستماتیک منابع پژوهشی کتابخانهای و جستجوی اینترنتی از مقالات تحقیق مرتبط گردآوری شدهاست. افزایش میزان استفاده تفرجی از مناطق طبیعی هم بر منابع محیطزیستی آنها و هم بر کیفیت تجربهای که از حضور در طبیعت به دست می آید، تاثیر میگذارد. تعیین اینکه چه میزان استفاده تفرجی از یک منطقه طبیعی قابل پذیرش است، براساس مفهوم ظرفیت برد مشخص میشود. نتایج پژوهش نشان از آن دارد که برنامهریزی تفرجی یکی از جنبه های مهم در چارچوب مدیریت کلان و منطقه ای هرکشور محسوب میگردد.

Keywords:

ظرفیت برد , تفرج , پارکهای شهری