افزایش درصد پوشش شبکه با یک پروتکل انرژی کارآمد تنظیم توان ارسال رادیویی مبتنی بر اتاماتای یادگیر برای شبکه های حسگر بی سیم

رویکردهای اصلی پروتکل های کاهش میزان مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم عموما یا مبتنی بر غیر فعال کردن حداکثر تعداد گره های شبکه تا حد امکان و یا کاهش توان ارسال رادیویی گره ها می باشد.از سوی دیگر این روش ها موجب کاهش سطح پوشش و اتصال پذیری شبکه خواهند شد. در حالیکه به طور عکس، پروتکل های تضمین پوشش شبکه عموما مبتنی بر افزایش تعداد گره های فعال و یا افزایش توان ارسال رادیویی گره ها هستند. از این روی، دو مساله پوشش و کاهش میزان مصرف انرژی در نقطه مقابل هم قرار دارند و ارضاء همزمان آنها در شبکه از موضوعات بسیار چالش انگیز است که در این مقاله بدان پرداخته می شود. در واقع، هدف از این پایان نامه ارایه یک پروتکل جدید مبتنی بر قابلیت ها و توانایی های اتاماتای یادگیر است که بتواند با تنظیم تطبیق پذیر توان ارسال رادیو یی گره ها هر دو مساله پوشش شبکه و مصرف انرژی در شبکه های حسگر بی سیم را مرتفع سازد.روش ارایه شده در این پایان نامه مبتنی بر استفاده از اتاماتای یادگیر است. در این روش، سطوح مختلف توان ارسال رادیویی برای گره های مختلف در نظر گرفته می شود. تعداد اعمال هر اتاماتای یادگیر برابر است با تعداد سطوح در نظر گرفته شده برای توان های مختلف ارسال های رادیویی. طبیعتا هر چه توان ارسال رادیویی گره ها کمتر در نظر گرفته شود، میزان مصرف انرژی شبکه در مجموع کاهش پیدا می کند. اما، از سوی دیگرممکن است موجب عدم تضمین پوشش شبکه گردد. بر عکس، با افزایش توان ارسال رادیویی گره ها میزان مصرف انرژی شبکه افزایش و نرخ پوشش شبکه کاهش پیدا می کند. بر این اساس، تنظیم توان ارسال رادیویی گره ها بر روی مقدار مشخصی که به صورت بهینه هر دو هدف را تضمین کند موضوع بسیار قابل اهمیتی است.

Keywords:

تنظیم توان ارسال رادیویی , اتاماتای یادگیر , شبکه حسگر بی سیم