ارزیابی دقت روشهای مختلف درونیابی جهت تخمین مقادیر آلاینده های CO و PM10 در شهر تهران

آلودگی هوا یکی از مشکلات عمده در اکثر کشورهای جهان میباشد. چون آلودگی هوا از منابع مختلف سرچشمه میگیرد در نتیجه میتوان با توسعه سیستمهای مدیریتی تا حدود بسیار زیادی این مشکل را کنترل نمود. برای کنترل کردن آلودگی هوا نیازمند فاکتورهای متعددی هستیم. یکی از این فاکتورها، نیاز به سیستمی نیرومند و کارآمد که بتواند داده های مختلف را به شکل مناسب جمع آوری، ذخیره، بازیابی و پردازش نماید، میباشد. با توجه به کارایی و فراگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی در زمینه های مختلف می توان از این سیستم به عنوان یک سیستم حمایت از تصمیمات مدیریتی استفاده نمود. یکی از مشکلات عمده در مدیریت کیفیت هوا، شناسایی مکانهایی است که آلودگی هوا در آن مکان از حد استاندارد بالاتر باشد. ایستگاههای سنجش آلودگی هوا فقط در مکانهای خاص نصب شدهاند و فقط همان مکان خاص تا شعاع محدودی را پوشش میدهند. برای بررسی کیفیت هوا در کل منطقه مورد نظر باید این اطلاعات نقطه ای را به اطلاعات سطحی تبدیل کنیم. یکی از روشهای موثر و کارآمد برای این کار استفاده از تکنیکهای درونیابی میباشد. از آنجایی که دقت سطح نهایی تولید شده وابسته به نوع الگوریتم مورد استفاده میباشد. در این تحقیق دقت تکنیکهای مختلف درونیابی را جهت تولید نقشه های کیفیت هوای آلاینده های CO و PM 10 در شهر تهران ارزیابی می کنیم. نتایج این مقاله نشان داد که برای تولید نقشه های آلاینده CO بهترین روش استفاده از الگوریتم کوکریجینگ همرا با سه پارامتر دما، جهت باد و سرعت باد می باشد. و برای آلایندهPM10 استفاده از روش اسپیلاین نتایج بهتری را به ما ارائه میدهد.

Keywords:

درونیابی , همبستگی اسپیرمن , ارزیابی دقت Local , Global Polynomial , IDW , Spline Kriging , Polynomial و CoKriging , سمی واریوگرام , شاخص کیفیت هوا