بررسی راهکارهای توسعه و گسترش طرح هوشمند سازی مدارس با رویکرد مشارکت جویانه abstract
یکی از مهمترین ویژگی های عصر حاضر شتاب فزاینده ی تحولات علمی، تکنولوژیکی، اجتماعی و ... در آن است. در چنین زمانی که تنها پدیده با ثبات ، تغییر و بی ثباتی است، جوامع انسانی و سازمانها برای بقا، پویایی و ایجاد تحولات سازنده در آینده ناگزیر از دستیابی به گرایش های نوین می باشند. از سوی دیگر تقریبا در همه ی جوامع از نهاد آموزش و پرورش انتظار می رود که ضمن باز آفرینی در فرهنگ و انتقال از روش های ارزشمند پیشینیان به نسل آینده، سر منشا تغییرات و نوآوری های اجتماعی باشد. این مطلب بدان معنی است که دستگاه آموزش و پرورش باید بتواند علاوه بر هماهنگ نمودن خود با تحولات جامعه امروزی سمت و سوی دگرگونی ها و تغییرات آینده را پیش بینی نموده و تغییرات را در جهت ایجاد تحولات مطلوب در آینده، هدایت نماید. در همین راستا یکی از رویکردهایی که می تواند در جهت پاسخگویی به نیاز فوق در نظام های آموزشی مفید واقع گردد و امروزه در بسیاری از کشورهای توسعه یافته اجرا شده و یا در حال اجرا شدن است، گسترش استفاده از فناوری های اطلاعات و ارتباطات در نظام های آموزشی و به تبع آن تاسیس و توسعه
مدارس هوشمند است. آموزش و پرورش ایران، در این راستا اقدام های زیادی مانند ایجاد مدارس آزمایشی، حمایت از مدارس داوطلب و تهیه سند راهبردی توسعه ی
مدارس هوشمند انجام داد، اما
مدارس هوشمند به صورت فراگیر شکل نگرفتند و با مشکلاتی روبه رو شدند. هدف از این پژوهش بررسی راهکارهای توسعه و گسترش هوشمند سازی مدارس با رویکردی مشارکت جویانه می باشد که با روش کتابخانه ای گردآوری و تدوین شده است. در پژوهش حاضر ابتدا پیش نیازهایی جهت اجرای
مدارس هوشمند و همچنین موانع هوشمند سازی مدارس را بررسی و سپس راهکارهایی برای توسعه و گسترش این گونه مدارس بیان می کنیم که مسیولین آموزشی، معلمین، والدین و دانش آموزان اگر با یکدیگر مشارکت و همکاری داشته باشند به توسعه و گسترش هر چه بیشتر
مدارس هوشمند کمک خواهند کرد.