تاثیر یک جلسه فعالیت ورزشی استقامتی – مقاومتی همزمان بر میزان VEGF و ES پلاسما در زنان غیرفعال

هدف از مطالعه حاضر تاثیر یک جلسه فعالیت ورزشی استقامتی- مقاومتی همزمان بر میزان فاکتور رشدی اندوتلیال عروقی (VEGF) و اندوستاتین (ES) پلاسما در زنان غیرفعال بود. در این پژوهش، 12 دانشجوی دختر غیرفعال به دو گروه مساوی کنترل (با میانگین سنی 1/78±20/00 سال، قد 50±161/3 سانتی متر، وزن 5/71±58/83 کیلوگرم، شاخص توده بدن 3/23±22/88کیلوگرم بر متر مربع) و تمرین (با میانگین سنی 1/04±19/50 سال، قد 3/79±163/00سانتی متر، وزن 7/69±58/67 کیلوگرم، شاخص توده بدن 22/2±22/35 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تمرین، پس از آشنایی با روش کار، فعالیت ورزشی استقامتی – مقاومتی همزمان را طی یک جلسه انجام دادند. فعالیت استقامتی روی نوارگردان و فعالیت مقاومتی با استفاده از دستگاه های بدنسازی انجام شد. نمونه های خونی برای بررسی مقادیر VEGF و ES پس از 12-10 ساعت ناشتایی و در دو مرحله قبل از شروع فعالیت و بعد از اتمام آن اندازه گیری شد. برای اندازه گیری VEGF و ES از کیت های مخصوص با روش ELISA استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t همبسته استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که در گروه تمرین، غلظت پلاسمایی VEGF قبل و بعد از تمرینات ورزشی استقامتی – مقاومتی (686/3pg/ml در برابر 608 pg/ml) افزایش معنی داری پیدا کرده است. همچنین نتایج نشان داد که اگر چه میزان ES پلاسما در گروه تمرین بعد از یک دوره تمرینی کاهش یافته است (6/16 pg/ml در برابر 3/75 pg/ml)، اما اختلاف موجود از نظر آماری معنی دار نبود.از یافته های این پژوهش چنین نتیجه گیری می شود که یک وهله فعالیت ورزشی استقامتی – مقاومتی همزمان، میزان فاکتور آنژیوژنیک یعنی VEGF را در سطح پلاسما به طور معنی داری افزایش می دهد و این مقدار حدود 1/3 برابر است. علاوه براین، یک وهله فعالیت ورزشی استقامتی - مقاومتی همزمان میزان ES پلاسما را تغییر نمی دهد.

تاثیر یک جلسه فعالیت ورزشی استقامتی – مقاومتی همزمان بر میزان VEGF و ES پلاسما در زنان غیرفعال Keywords:

لاتین VEGF , ES , فعالیت ورزشی استقامتی , مقاومتی همزمان