ارزش گذاری کاربری املاک و اراضی با GIS، مطالعه موردی: منطقه 14 شهرداری تهران

گسترش روز افزون دایره فعالیت و عملکرد سازمان های مدیریت شهری خصوصاً شهر بزرگی مانند تهران کار سهل و آسانی نبوده و نیازمند تمهیداتی خاص و برنامه ریزی صحیح است. امروزه شهرداری ها بعنوان سازمان اجرایی مدیریت شهری مسئولیت ارائه طیف وسیعی از خدمات عمرانی، فرهنگی، اجتماعی، ترافیکی و دیگر خدمات مکان مبنا را به شهروندان، عهده دار می باشند. بدیهی است با در نظر گرفتن ابعاد متنوع نیازهای زندگی شهری انتظار نمی رود که مدیران شهرها قادر به اداره شهر تحت مدیریت خود به روشهای سنتی باشند. مدیریت غیرمتمرکز شهرها یکی از شیوه های جدید مدیریت است که با تقسیم وظائف و مسئولیت ها به تحقق اهداف مورد نظر برای اداره شهرها کمک می کند. لیکن آنچه از اهمیت ویژه ای برخوردار است، شناخت مسئله و نیازها در حوزه عملکرد هر مدیر می باشد که قطعاً تصمیم مناسب برای حل مسئله براساس معیارهای موجود، بستگیِ مستقیم به شناخت آن مسئله دارد. توزیع خدمات در سطح منطقه، ناحیه و محله، بستگی به آگاهی از میزان خدمات موجود و پراکندگی آن دارد. به نظر می رسد GIS ابزار مناسبی در دست مدیران برای شناخت سریع و جامع خدمات موجود و چگونگی توزیع آنها بوده و مدل مناسبی در ذهن تصمیم گیران به منظور ارائه هرچه مناسبتر خدمات عمرانی و شهری که در گروه خدمات مکان مبنا می گنجند، متبادر می سازد. فقدان دفترچه ارزش کاربریِ املاک و اراضی برای شهر تهران، مسئله ایست که مدیریت شهری را با مشکلاتی خاص مواجه نموده است. تهیه دفترچه ارزش کاربری و تدوین استاندارد برای مشخص نمودن نحوه عملکرد در تغییر کاربری و فروش تراکم در منطقه 14 شهرداری تهران بر مبنای سیستم اطلاعات مکانی (GIS) در سال 1374 ، طرحی نو بود که جامه عمل پوشید و پس از چندین سال تجربه موفق، ضمن جلب رضایت شهروندان، الگوئی شد برای شورای وقت اسلامی شهر تهران تا طی مصوبه ای، شهرداری تهران را موظف به تهیه دفترچه ارزش کاربری املاک بنماید.