بررسی تاثیرپذیری غزلسرایان قرون ششم و هفتم ایران از مضامین خمری ابونواس

شراب و باده گساری از دیرباز درفرهنگ هر مرز و بومی به چشم میخورد؛ و در هنر وادبیات نیز بازتاب داشته است. ادبیات عرب نیز از این قاعده استثناء نبوده است اما در عصر عباسی، حسن بن هانی را به دلیل نوآوری در این فن، زعیم تجدید در فن خمریه- سرایی دانستهاند. تاثیر و تاثر ادبیات فارسی و عربی مساله ای غیرقابل انکار است؛ از اینرو نگارنده در این جستار قصد بررسی تاثیرپذیری غزل سرایان قرن ششم و هفتم ایران از مضامین خمری ابونواس را دارد. یافته های این پژوهش که به شیوه ی کتابخانه ای-- الکترونیکی و با روش توصیفی-تحلیلی گردآوری شده حاکی از آنست که شاعران این دوره از جمله انوری، خیام، سنایی، عطار، مولوی، خاقانی .... به اقتضای وضعیت سیاسی- -اجتماعی از ادبیات عرب و آثار ادیبان اطلاع کامل و کافی داشتهاند. و خمریه ابونواس و مراتب آن به صورت مستقیم و گاها غیرمستقیم بر آثار و سرودههای آنها تاثیر داشته است که در این پژوهش به تفصیل به آن پرداخته شده است.

Keywords:

ادبیات عرب , خمریه ابونواس , ادبیات فارسی , غزلسرایان قرن ششم وهفتم