بررسی عناصر موسیقایی تاریخ بیهقی

تاریخ بیهقی از جمله متون یگانه زبان فارسی است که به دلیل آمیختگی ذاتیش با موسیقی، تقلیدناپذیر و تکرار ناشدنی باقی مانده اس نقش برجسته موسیقی در تولید اثری همچون تاریخ بیهقی، گرچه محصول تلفیق مولفه های بسیار است، انکار ناپذیر می باشد. آهنگ و موسیقی، بخش جدا ناپذیر ادبیات است که هم رابطه مستقیم با انسجام آثار ادبی دارد و هم می تواند ملاک و معیار تعیین هنری بودن این آثار قرار گیرد. از این رو بررسی عناصر عناصر موسیقایی در آثار برجسته ادبی، امری ضروری می نماید. موزونیت تاریخ بیهقی بسته به سجع و آرایه های لفظی و معنوی نیست، اگر چه در مواردی از آن ها نیز بهره می برد، بلکه بیش تر به واسطه موسیقی واژگان و پیوند آن با سازمان کلام اوست. کشف امکانات مختلف زبانی در نثر بیهقی موجب دست یابی او به موسیقی و آهنگ فخیمی شده که نثرش را نثری آهنگین و گوش نواز کرده است . این مقاله، تاریخ بیهقی را به روش تحلیلی از این منظر مورد بازکاوی قرار می دهد این پژوهش، برآن است تا ظرفیت های موسیقایی را با تعمقی در نثر تاریخ بیهقی به روش تحلیلی مورد بررسی قرار دهد و به این نتیجه می رسد که موسیقی درونی نثر در کنار شکل ویژه روایت، دلیلاصلی ارتقاء تاریخ بیهقی از نثر علمی – تاریخی به نثری هنری – ادبی است.

Keywords:

تاریخ بیهقی , نثر موزون , موسیقی درونی , شعر منثور