تحلیل بینامتنی تاریخ ابوالخیرخانی نگاهی کلی به متن و مطالعه ی موردی بخش پیشدادیان بر مبنای ترامتنیت ژرار ژنت

تاریخ ابوالخیرخانی یک تاریخ عمومی است که در نیمه ی سده دهم هجری در سمرقندنگاشته شده، یعنی در زمانه ای که خانات ازبک بر فرارودان حکمروا شده اند. این تاریخ تا کنون تصحیح و منتشر نشده و لذا در عرصه مطالعات تاریخ نگاری ایران توجهی به آن نشده است. این پژوهش بر آن است تا با رویکرد تحلیل بینامتنی نگاهی کلی به اثر و زمینه ی آفرینش آن بیاندازد، و بر این مساله تامل کند که جدال ها و جریان های اجتماعی و فرهنگی در فرارودان سده دهم هجری چه نقشی و چه بازتابی در گزینش و تدوین روایت ها در این تاریخ داشته اند. سپس به صورت موردی بخش پیشدادیان مورد بررسی قرار می گیرد. در این بررسی بر مبنای رویکرد نقد متن ژرار ژنت تغییراتی که تاریخ ابوالخیرخانی)به مثابه ی یک بیش متن( بر سه پیش متن اصلیش یعنی تاریخ بناکتی، طبقات ناصری و شاهنامه فردوسی اعمال کرده است مورد تحلیل قرار می گیرد و بر چرایی این گشتارها تامل می شود.

Keywords:

تاریخ ابوالخیرخانی , تاریخ نگاری , بینامتنیت , خانات ماوراءالنهر , شیبانیان