سیر تحول کاربرد هندسه در طراحی فرم بهینه سازه

کاربرد هندسه در آثار معماری گذشته به ویژه آنهایی که بیانگر تمدن های عظیم بشری هستند از عمق و اهمیت زیادی برخوردار بوده است. در بسیاری از آثار معماری گذشته می توان نمونه های موفقی از کاربرد هندسه در طراحی فرم بهینه سازه را مشاهده کرد. گر چه کاربرد هندسه و ایستایی ترسیمی، به صورت موفقیت آمیزی، در کار مهندسی، به کار میرفت ، محبوبیت آن، زیاد، طول نکشید؛ از 1920 میلادی، روش های ترسیمی بدلیل سختی ترسیم و وقت گیر بودن، توسط تیوری الاستیسیته که راه حل های تحلیلی مناسبی، فراهم می نمود و به چنان مهارت های ترسیمی، نیاز نداشت، جایگزین گردیدند، اما در عصر حاضر و باتوجه به امکانات ترسیم و طراحی که رایانه در اختیار ما قرار می دهد، می توانروش هندسی طراحی سازه ها را بصورتی پیشرفته تر(سه بعدی) توسعه داد. در پژوهش حاضر،کاربرد هندسه در طراحی فرم سازه و در معماری بنا از گذشته تا اکنون اجمالا مورد بررسی قرار گرفته و نهایتا جنبه هایی از این کاربردها که به مدد ورود رایانه ها به حوزه طراحی، امکان توسعه یافته اند، تبیین شده است

Keywords:

ایستایی گرافیکی سه بعدی , فرم یابی , هندسه , معماری دیجیتال