فناوری های جدید در ساخت بتن

امروزه استفاده از فناوری های جیدد در بتن هایی که ویژه ضرورت دارد. این بتن های دارای خاصیت بهبود یافته در مقابل بارگذاری و بارهای محیطی خاص (مانند خلیج فارس) هستند. یکی از فناوری های جدید در ساخت بتن، استفاده از مواد معدنی از جمله میکروسیلیس و متاکایولین است. در این مقاله، به اثرات افزودن مواد معدنی در بتن های خاص از جمله بتن خودتراکم، بتن اصلاح شده با لاتکس و بتن الیافی بر خصوصیات دوام و جمع شدگی پرداخته شده است. نتایج نشان داد که افزودن مواد پوزولانی می تواند به ریزتر شدن منافذ در بتن های خودتراکم انجامیده و خصوصیات دوام آن را بهبود بخشد. همچنین در بتن های الیافی که حاوی میکروسیلیس است، در طول آزمایش هیچ ترکی ناشی از جمع شدگی خمیری رخ نداد. در این ملات ها درصد جذب آب کمتر و مقاومت ویژه الکتریکی بیشتری نیز مشاهده شد. ملات های تعمیری حاوی لاتکس نیز درصد جذب حجمی کمتری داشته و هیچ ترکی ناشی از جمع شدگی خمیری در این ملات ها دیده نشد.

Keywords:

بتن های ویژه , مواد مکمل سیمانی , بتن اصلاح شده با لاتکس , بتن خودتراکم , بتن الیافی