بررسی الگوی پروتیوم محور جنین گندم (Triticum aestivum) تحت تنش خشکی در دو رقم حساس و متحمل به خشکی طی مراحل آغازین جوانه زنی

جوانه زنی یکی از مهمترین مراحل رشدی در گیاهان است که به شدت از تنش های محیطی به ویژه تنش خشکی آسیب میپذیرد. جوانهزنی از سه مرحله (فاز) مهم تشکیل شده است که بسیاری از فعالیتها پیش از مرحله سوم آن (خروج ریشه چه) آغاز میشود. محور جنین بذر نیز با توجه به زنده بودن آن، فعالیتهای بسیاری از نظر سوختوساز (متابولیکی) بهویژه در مرحله اول آن رخ میدهد که از مهمترین این تغییرات میتوان به تغییر در الگوی پروتیینگان (پروتیوم) آن اشاره کرد. برای بررسی تغییرات پروتیینی محور جنین گندم (سرداری و قدس به ترتیب متحمل و حساس) تحت تنش خشکی (12 -بار) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار بررسی شد. نتایج تحقیق گویای تاثیر منفی تنشخشکی بر درصد جوانهزنی بود و سبب کاهش چشمگیری در آن شد. در تجزیه ژله ای الکتروفورزی دوبعدی در محور جنین گندم 1000 لکه تکرارپذیر مشاهده شد که تعداد 34 لکه با تفاوت معنیدار در سطح 5 درصد گزارش شد. در مقایسه رقم متحمل نسبت به حساس از 34 لکه با تفاوت معنیدار، شمار 22 و 6لکه در شرایط شاهد، 21 و 10 لکه در شرایط تنش، افزایش و کاهش بیان را نشان دادند. نتایج این آزمایش گویای آن بود که فراوانی لکهها به میزان زیادی از زمان، شدت و میزان تنش بستگی دارد.

Keywords:

پروتیین گان شناسی(پروتیومیکس) , جوانه زنی , گندم نان , محور جنین بذر