چشم اندازی روسی به روابط ایران و روسیه1384-1392

مقاله حاضر با رویکردی تبیینی به بررسی روابط ایران و روسیه در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد پرداخته است. گسترش روابط ایران و روسیه که غالبا زیرسایه پرونده هسته ای ایران قرار داشت ، به این پرسش اساسی دامن زده که تا چه میزان این روابط از سنخ مناسبات استراتژیک و پیوندهای راهبردی بوده است فرضیه نوشتار این است که روابط دو کشور در دوره مورد نظر ویژگی مناسبات استراتژیک میان دولت ها را نداشته و صرفا واکنشی بهشرایط بین المللی این دو بازیگر در آن برهه بوده است. منحنی روابط ایران و روسیه عمدتا وابسته به اراد ه روسیه است. روسیه به پیروی از عمل گرایی مبتنی بر فرصت طلبی راهبرد ی و در چارچوب رهیافت کلان خود به سیاست های جهانی، اهداف ملی خود را در روابط با ایران پیگیری نموده است. بازتاب این عملکرد را می توان در حوزه های موضوعی مختلف در روابط دوجانبه ایران و روسیه در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد عیان ساخت

Keywords:

روابط خارجی , روسیه , ایران , احمدی نژاد , عمل گرایی , برنامه هسته ای