پیشگیری از جرم از طریق توسعه اجتماعی

در نتیجه عدم موفقیت نظام کیفری سنتی (مبتنی بر سزادهی و بازپروری) در مهار نرخ فزاینده بزهکاری، ضرورت اتخاذ راهبردهای پیشگیرانه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. از میان انواع رویکردهای جاری، پیشگیری از جرم از طریق توسعه اجتماعی جایگاه خاصی در میان پژوهش های جرم شناختی و سیاست گذاری های جنایی یافته است. ضرورت بررسی شرایط اجتماعی جرم زا و تشکیک مساوی جانب ارکان مختلف آن از قبیل خانواده، نهادهای آموزشی، بهداشتی و خدماتی در پیشگیری از جرم، هرگز تا به این حد مورد توجه قرار نگرفته بود. درست به همین دلیل است که در این رویکرد تاکید می گردد که قوت و ضعف هر کدام از نهادهای مذکور، نقش موثری در افزایش یا کاهش نرخ بزهکاری آینده در دست ما خواهد داشت. در این مقاله ضمن مطالعه اخیر به کارهای پیشگیری از جرم از طریق توسعه اجتماعی در کانادا، به تلاش ها و تجارب برخی دیگر از کشورها و نهادهای بین المللی در این زمینه نیز اشاره شده است. مطالعه و آشنایی با این اقدامات و مشکلات رو در روی آن ها برای سیاست گذاری جنایی در ایران که اکنون در آستانه درک شکست نظام کیفری سنتی و ضرورت توجه بیشتر به پیش بینی از جرم است، خالی از فایده نخواهد بود.

Keywords:

پیشگیری , توسعه اجتماعی , نقش جامعه , ابتکارهای ملی و فراملی