بررسی اثر ارتقای کیفی پارک موزه ها در خلق سیمای شهری مطلوب

پارک شهری به عنوان بخشی از زیرساخت های طبیعی و مولفه های تاثیرگذار در سیمای شهری محل ارتباط انسان شهرنشین و طبیعت است انسانی که با توسعه سریع پیشرفت های صنعتی و تکنولوژی با طبیعت بیگانه شده است به این ترتیب مفهوم پارک در شهرهای معاصر اهمیت یافته و با توجه به نیازهای روانی و اجتماعی افراد جامعه امری ضروری به نظر می رسد. از طرفی موزه فضایی کاملا فرهنگی و ترکیبی از فرهنگ و هنر و مضمون های مختلف است که با طراحی کامل و ویژه ای که ما می توانیم به آن دهیم می تواند خود باعث ایجاد تاثیرات بسزایی در رشد و ارتقاء سطح فرهنگی باشد. بنابراین دربین هیاهوی شهرها وجود فضاهایی که تلفیق طبیعت و فرهنگ و هنر را بتواند همزمان تداعی کند به عنوان نمادهایی ازطبیعت و فرهنگ می تواند ارامش را برای انسان به همراه داشته باشند. چنین فضاهایی دربرگیرنده بخشی ازسیمای شهر می باشند که ازانواع پوشش های گیاهی تشکیل شده است و به عنوان یک عامل زنده و حیاتی درکنار کالبد بی جان موزه ها تعیین کننده بخش مهمی ازساخت سیمای شهر است. بنابراین شهری دارای سیمای مطلوب خواهد بود که فضاهای قابل توجهی ازآن به پارک موزه ها اختصاص داده شود که با توجه به مولفه های ارتقای کیفیت طراحی شود. در این مقاله تحقیقات براساس پژوهش توصیفی و تحلیلی بوده و ابزار گردآوری آن مبنی بر مطالعات کتابخانه ای است. در این پژوهش قصد بر آن است تا اهمیت معماری و منظر را در شهر و سیمای آن در جهت راهبرد شهری زیبا و منحصر به فرد مورد مدافعه قرار گیرد.

Keywords:

پارک , موزه , طبیعت , سیمای شهری