بهره مندی مناسب عناصر اقلیمی باد و تابش آفتاب شهرهای گرم و خشک (مطالعه موردی: خانه یزدان پناه و شاکری شهر قم)

یکی از مهمترین عوامل تاثیر کذار در طراحی شهرها، شرایط آب و هوایی است. اقلیم تا آنجا که با اسایش انسان رابطه برقرار می کند نتیجه عواملی چون : تابش آفتاب، دما و رطوبت هوا، وزش باد و میزان بارندگی است.اقلیم هر مکان جغرافیایی ، شرایط مناسب ویژه ای دارد که در عین حال، محدودیت هایی را نیز در زمینه طراحی معماری به همراه دارد.در طراحی فضاهای مختلف شهری؛ نظیر ساختمان ها، فضاهای سبز، معابر و غیره علاوه بر توجه به کیفیت های زیبایی شناختی، بصری ، عملکردی و ایستایی، عنایت به نوع اقلیم شهر و رعایت ظوابط طراحی اقلیمی ضروری است؛ و بی توجهی به این مساله، مشکلات خاصی را در شهر قم و فعالیت های شهری آن ایجاد کرده است؛ مواردی نظیر جلوگیری از جریان هوای مطبوع در فضاهای شهری و ساختمان ها، نا متعادل بودن دمای داخلی ساختمان که بی توجهی به جهت خورشید را نشان می دهد. پژوهش حاضر از نوع تحلیلی توصیفی است که در آن نوع اقلیم شهر قم و نیز وضعیت عناصر اقلیمی باد و تابش خورشید که از عناصر اصلی در شکل گیری رون ساختمان ها است با تاکید بر ملاحظات طراحی معماری مورد بررسی و تحلیل شده است. نتایج حاصل: جهت یابی مناسب ساختمان های معاصر با توجه به اصول معماری بومی از جمله طراحی معماری و شهر با توجه به رون اقلیم گرم و خشک، تامین شرایط اسایش حرارتی ساکنین با کمترین استفاده از وسایل میکانیکی و الکتریکی.

Keywords:

طراحی بومی , عناصر اقلیمی , رون , قم