فضا و
مکان رابطه ای ناگسستنی با زندگی دارد و ادراک معانی هایی که
فضا و
مکان به انسان القا می کند، منبعث از جها ن بینی و شناخت های قبلی انسان است . حس
مکان به معنای ادراک ذهنی مردم از محیط و احساسات کم وبیش آگاهانه آنها از محیط خود است که شخص را در ارتباطی درونی و بیرونی با محیط قرار می دهد، به طوری که فهم و احساس فرد با زمینه معنایی محیط پیوند خورده و یکپارچه می شود. این پژوهش در آمدی بر مبانی
فضا و
مکان در
معماری اسلامی براساس اقتباس از
قرآن کریم میباشد.این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق توصیف و تحلیل و تفسیر است و داده ها و اطلاعات مورد نیاز، از طریق بررسی های اسنادی - کتابخانه ای جمع آوری شده . این مقاله در مقوله
فضا ومکان به مراتب گوناگونی از حس حضور و معنا بر مبنای هر یک از سطوح مرتبط با معانی مذکور، شکل گرفته است. دراین راستا، چارچوب نظری پژوهش کنکاش در تعریف لغوی
فضا و مکان؛ وهمچنین دیدگاه های معماران درباره
فضا و مکان، است تا مبنای نظری برای بررسی آراء مطرح شده در نظرسنجی باشد. آنچه بر اهمیت این پژوهش تاکید دارد، فراهم آوردن بستری برای رسیدن به ادراک معانی موجود در
فضا و
مکان و خلق معانی ارزشی و نمادین آنها،باتوجه بر نظرات ملاصدرا و برگرفته از آیات سوره های بقره و فصلت
قرآن کریم می باشد. در نهایت با برداشت از آفاق و انفس و تجربه پیوسته معنا ازآیات مذکور برای ایجادارتباط
فضا و
مکان در بستر محیط انسان به حس معنا و حضو ر خواهیم رسید.