جایگاه نگارگری در هنر و معماری اسلامی ایران
Publish place: International Conference on Contemporary Iran in Civil Engineering , Architecture and Urban Development
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 960
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CICEAUD01_1667
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
Abstract:
هنر ایرانی، هنری اصیل و سنتی است که برای شناخت این هنر لازم است که بسترها و بنیاد شکل گیری آن و جریان تاریخی و فرهنگی و هنری که از آن ها تاثیر پذیرفته است را بشناسیم. پیشینه ملی و عقیدتی ادوار کهن که با عقاید دینی و الهی هنرمند اسلامی عجین شده، ترکیبی موزون پدیدار می آورد که اگرچه در تمامی عرصه های هنری شاهد بالندگی آن هستیم، لیکن در نگارگری ایران به کمال و اوج شکوفایی خود می رسد. نگاره ها بخش مهمی از اسناد تاریخی و منابع تصویری هستند، لذا شناخت سیر تحول و تداوم این هنر اصیل در ادوار مختلف تاریخی ایران ضروری به نظر می رسد. هدف این تحقیق بررسی چگونگی پیدایش و زمان آغاز نگارگری وشناخت کاربردهای مختلف آن در ادوار هنر و معماری بوده است. برای دستیابی به این هدف، به بررسی حضور هنر نگارگری در دوره های پیش از اسلام و پس از اسلام پرداخته شده است. و چنین نتیجه گیری شد که کاربرد هنری و تزیینی این هنر، مربوط به دوره پیش از اسلام بوده است، در حالی که در دوران پس از اسلام، جنبه ی معماری آن مورد توجه بوده است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی است و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای به دست آمده است.
Keywords:
Authors
بهروز جانی پور
استادیار، عضو هییت علمی دانشگاه تهران، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی کرج
نیلوفر محمدی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی معماری، واحد علوم و تحقیقات خوزستان، اهواز