بررسی اثرات تراکم بوته بر عملکرد کمی سه رقم کنجد در شرایط آب و هوایی بجنورد

جهت ارزیابی اثرات تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی سه رقم کنجد در شرایط آب و هوایی بجنورد، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا گردید. ارقام کنجد شامل کرج 1 یکتا و اولتان و تراکم گیاهی شامل چهار سطح 20،30،40 و50 بوته در مترمربع بودند. در این آزمایش صفات ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول و عملکرد دانه مورد ارزیابی واقع شد. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد افزایش تراکم کاشت باعث افزایش ارتفاع بوته و عملکرد دانه گردید، اما تعداد شاخه فرعی و تعداد کپسول بوته را کاهش داد. همچنین تراکم پذیری ارقام نیز متفاوت بود به نحوی که، حداکثر عملکرد دانه کنجد رقم کرج 1(2072/42 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 50 بوته در مترمربع، رقم یکتا (2812/46 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 30 بوته در مترمربع و رقم اولتان (2039/56 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 40 بوته در مترمربع به دست آمد. در بین ارقام آزمایشی، رقم یکتا توانست بالاترین عملکرد دانه و روغن را به خود اختصاص دهد. در مجموع در این آزمایش حداکثر عملکرد دانه (2812/46 کیلوگرم در هکتار) در تراکم 30 بوته در مترمربع برای رقم یکتا بدست آمد.

Keywords:

ارتفاع بوته , تعداد کپسول در بوته , عملکرد دانه , عملکرد روغن , درصد پروتیین