بررسی تحلیلی آثار زاها حدید

معماری به عنوان اجتماعی ترین هنر بشری با فضای اطراف انسان مرتبط است. حضور فضا، بنا و شهر از گذشته تا امروز و درآینده، لحظه ای از زندگی روزمره آدمیان غایب نبوده و نخواهد بود. اصول زیبایی شناسی برگرفته از هنر، علم و ریاضیات درطراحی معماری مورد استفاده قرار می گیرند. موضوع معماری درباره فضاست و آفرینش معماری همواره با دو مقوله اساسی فرم یا شکل و مفهوم یا معنا سر و کار داشته است و فرم تنها راه ممکن برای انتقال مفهومی خاص از سوی آفریننده اثر به استفاده کننده و مخاطب است. بنابراین معماری به معنای تبدیل ذهنیت به کالبد عینی در قالب فرم ، محتوا و عملکرد است . درزمینه معماری هرچند روش طراحی وآفرینش فرم محوری ترین مساله است اما درظاهر برای طراحی یک روش منحصر بفرد و مسیر واحدی در فرآیند آن وجود ندارد. به طور اصولی روش معین برای طراحی فضا قابل بیان نیست و روش های موجود در کتاب ها تنها فنونی برای مهار کردن اندیشه در مراحلی خاص از مسیر است . اهمیت بررسی آثار معماری از منظر تیوری و روش طراحی منجر به درک و فهم روند های طراحی می گردد. در این راستا آثار معماری زاها حدید معمار برجسته عراقی-بریتانیایی که از تاثیرگذارترین معماران معاصر در شکل گیری جریان های فکری معماری امروز می باشد، بررسی می گردد. دراین مقاله سعی براین است با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی، آثار معماری زاها حدید را بررسی نماید تا نحوه رسیدن وی به فرم طراحی معماری آشکار گردد. از نتایج تحقیق و بررسی آثار معماری حدید نتیجه گرفته شده که هندسه نقش مهمی در شکل گیری این آثار داشته است. در آثار حدید نقش های بهم تابیده ای از خطوط کشیده و منحنی هستند، ساختمان های او به جای حس استواری و تکیه بر زمین سرکشانه میل به حرکت در فضا دارند. اغلب آثار وی انعکاس آمیزهایی از ساختمان سازی، زمین شناسی و مناظر اطراف است .آثار و طراحی های وی با حرکت و جریان داشتن، ضمن پیروی از هندسه نا اقلیدسی، نظم جدیدی را در فضا ایجاد می کنند. این بررسی ها میتواند رهنمود جامعه معماری جهت ارایه طراحی های خلاقانه باشد.

Keywords:

معماری , زاها حدید , سبک بیونیک , سبک دیکانستراکشن , سبک فولدینگ