ارزیابی توانمند سازی سکونتگاه های غیررسمی مطالعه موردی : شهرسنقر

از پدیده های عمده ناپایدارکننده شهری به ویژه درکشور ما - اسکان غیررسمی به - عنوان گونه ای از شهرنشینی بامشکلات حاد است که رو به گسترش نیز هست. امروزه که سکونتگاههای غیررسمی به عنوان یک واقعیت و بخش انکارناپذیر شهرهای کشورمان پذیرفته شده اند، تقویت بخشی از جنبه های مثبت و تضعیف جنبه های منفی این سکونتگاهها با تاکید بر امکانات بالقوه و بالفعل موجود در فضاها امکان پذیر است. از سویی دیگر سکونت گاههای غیر رسمی به عنوان یکی از بستر های وسیع جهت بروز آسیب های اجتماعی بوده که همراه با گسترش آن شاهد افزایش ناامنی، بزه و انواع مختلف جرم و جنایت، روسپیگری و خشونت در جامعه می باشیم. پژوهش حاضر سعی دارد که عوامل مختلفی که موجب شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی می شود و زمینه های لازم برای توانمندسازی آن ها را در شهر سنقر بررسی کند. روش استفاده شده در این پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد. در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل دادهها ، شاخص های مختلفی از جمله سن ، جنس ، درآمد ، میزان تحصیلات ، مالکیت و ... در نظرگرفته شده است. این کار با استفاده از برنامهی آماری spss انجام شده است. این پژوهش تاکید دارد که سکونتگاه های غیررسمی همیشه در زمین های فاقد مالکیت یا با مالکیت دولتی شکل نمی گیرند و در زمین هایی با مالکیت خصوصی نیز امکان تشکیل آنها وجود دارد، همچنین این که تنها ناتوانی ساکنان در تامین رسمی مسکن نمی تواند دلیل بوجود آمدن این سکونتگاه ها باشد بلکه بسیاری از خانواده ها توانایی تامین هزینه هایی که مسکن رسمی به آنها تحمیل می کند را ندارند ، نیز بیان می کند که توانمند سازی سکونتگاه های غیررسمی ، نیازمند برنامهای سه وجهی شامل اقتصاد، محیط و اجتماع می باشد

Keywords:

سکونتگاه غیررسمی , فقر شهری , توانمندسازی , مشارکت ساکنان , سنقر