اثر سنجی میزان تاثیر تابلوی گویا در افزایش ایمنی عابر پیاده درمعابر شهری به اساس شاخص های تداخل ترافیک زمان مانده تا برخورد

با توجه به وسعت کشور، رشد جمعیت، افزایش مالکیت وسایل نقلیه و ازدیاد ترددهای بین شهری حوادث ترافیکی بین وسیله نقلیه و عابر از مشکلات مهم و اساسی فراروی مهندسان حمل و نقل و ترافیک محسوب میشود. از نقاط تصادف خیز بین وسیله نقلیه و عابر پیاده موقعیت های بین دو تقاطع است که معمولا محل آن با خط کشی و علایم عمودی به عنوان محلی برای عبور عابر پیاده مشخص شده است. و از آنجایی که هر تصادف ترافیکی قبل از وقوع یک تداخل ترافیکی است. یافتن روش که باعث کاهش تداخل بین وسیله نقلیه و عابر در چنین موقعیتهای گردد، میتواند منجر افرایش ایمنی عابر پیاده مخصوصا در چنین نواحی گردد. در این تحقیق سعی گردیده تا با نصب تابلوی گویا و فرستادن پیامهای هشداری شنیداری مبنی بر نزدیک شدن به محل عبور عابر به روی امواج رادیویی اف ام خودروها توجه رانندگان بیش از پیش به چنین موقعیت های جلب شوند تا میزان تداخلات بین وسیله نقلیه و عابرپیاده کاهش یافته و در نهایت باعث افزایش ایمنی عابر پیاده گردد. از آنجایکه نتایج این تحقیق به اساس شاخصهای تداخل ترافیکی و مشخصا شاخص زمان مانده تا برخورد است، داده های تداخلی به اساس سیستم خودکار مبتنی بر داده های ویدیویی، از سه نقطه مختلف شهر قم جمع آوری گردید. فرایند سیستم نامبرده با تحلیل ویدیویی آغاز شده و با کالیبره کردن دوربین و تحلیل شاخصهای تداخلی ترافیک که منتج به ارایه داده های تداخلی مطلوب میگردد، به پایان میرسد. نتایج بدست آمده از مدلهای این تحقیق بیانگر آنست که تابلوی گویا تداخلات کلی بین وسیله و عابر را %10 ، تداخلات بحرانی بین این دو کاربر را %26 کاهش داده و به میزان 0,124 در افزایش زمان مانده در برخورد وسیله با عابر اثر مثبت دارد.

اثر سنجی میزان تاثیر تابلوی گویا در افزایش ایمنی عابر پیاده درمعابر شهری به اساس شاخص های تداخل ترافیک زمان مانده تا برخورد Keywords:

تابلوی گویا , تداخلات ترافیکی , زمان تا برخورد , عابرپیاده , پیاده گذر