مدلسازی فعالیت مبنای برنامه ریزی سفر شهروندان با شاخص توانایی مدل در پیش بینی صحیح انتخابها (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

مدلسازی تقاضای سفر به روش فعالیت مبنا، در چند دهه اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این روش ماهیتی ناهم فزون دارد و علیرغم مدلهای چهار مرحلهای که سفرهای جداگانه را بررسی میکنند، فعالیتها و تورهای سفر را مبنا قرار میدهد. این ویژگیها با تواناییهای رفتاری مدلهای فعالیت مبنا در ارتباط هستند. برای انجام پژوهش حاضر پایگاه اطلاعاتی فعالیت مبنا، از داده های مطالعات جامع سال 1391 شهر اصفهان، تهیه شد. با استفاده از این اطلاعات، تصمیم های برنامه ریزی فعالیت روزانه شامل انتخاب های الگو، زمان روز تور اصلی، وسیله تور اصلی، زمان روز تور ثانویه و وسیله تور ثانویه برای هر فرد در نمونه شناسایی شده و با مدلهای لوجیت دوگانه یا چندگانه مدلسازی شدند. در این پژوهش، علاوه بر شاخصهای مطالعات قبلی، در انتخاب مدلهای برتر با کاهش تعداد گزینه ها به شاخص توانایی مدل در پیش بینی صحیح انتخابها نیز توجه شده است. متغیرهای تاثیرگذار ظاهر شده در توابع مطلوبیت، شناخت خوبی از رفتار فعالیت و سفر شهروندان به دست میدهند که میتواند در تصمیمهای حمل و نقلی مورد استفاده قرار بگیرد. برای نمونه تعدد تورهای کاری در روز، وجود فرزند خردسال در خانواده، مقصد خارج از شهر و مالکیت خودرو، تمایل به استفاده از وسیله شخصی را برای انجام تور اصلی بالا میبرند

Keywords:

فعالیت مبنا , الگوی سفر , لوجیت , درصد درستی , اصفهان