تحلیل معیارهای موثر بر جذب سفر و بررسی جذب سفر در مناطق شهری مطالعه موردی منطقه 3 شهر اصفهان

امروزه یکی از مهمترین مشکلات شهرهای کشورمان وجود گره های ترافیکی متعدد در شهرها و ناکارآمدی شبکه معابر برای پوشش و خدماترسانی به کاربریهای مختلف است. یکی از مهمترین دلایل بروز این اتفاق برآوردهای نادرست از میزان جذب سفر کاربریهای مختلف و تاثیر کاربریها بر شبکه معابر اطراف آن میباشد. تعیین تعداد سفرهای جذب شده به کاربریهای مختلف شهری و ارتباط آن با نوع کاربریها یکی از مباحث مهم در برنامه ریزی حمل و نقل است به طوری که با پیش بینی میزان جذب سفر به کاربریهای مختلف یک منطقه توسط ملاکها و شاخصهای کاربری زمین میتوان برنامهریزیهای لازم را برای توسعه طرحهای حمل ونقل آتی، مکانیابی کاربریهای مختلف، جلوگیری از ایجاد گره های ترافیکی، کاهش تصادفات، کنترل آلودگیهای زیست محیطی، فراهم ساختن پارکینگها و مواردی از این قبیل انجام داد. در این تحقیق ابتدا ضمن بررسی مطالعات پیشین و بررسی های کارشناسی مجموعهای از معیارهای تاثیرگذار در جذب سفر مناطق شهری شامل کاربری زمین، نزدیکی به ایستگاه مترو، نزدیکی به خطوط BRT، نزدیکی به ایستگاه های اتوبوس، چگونگی مجاورت با محدوده طرح ترافیک، نزدیکی به مناطق با پتانسیل گردشگری و نزدیکی به خیابان های اصلی و شریانی شناسایی و سپس ضمن تعیین میزان اهمیت هر یک از معیارها در یک مطالعه موردی میزان جذب سفر قسمتهای مختلف منطقه سه شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان نیز مدل نهایی جذب سفر برای هر پلاک و کاربری موجود در منطقه در نقشهای به صورت کاربری با جاذبه سفر بسیار بالا، جاذبه سفر بالا، جاذبه سفر متوسط و جاذبه سفر کم در منطقه سه شهر اصفهان ترسیم شده است.

Keywords:

برنامه ریزی حمل و نقل , جذب سفر , کاربری زمین