سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

ویژگی های روان سنجی پرسشنامه هوش موفق در آموزش (TSI-Q) در معلمان شهر تهران

Publish Year: 1395
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 382

This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_JEM-7-26_003

Index date: 21 April 2018

ویژگی های روان سنجی پرسشنامه هوش موفق در آموزش (TSI-Q) در معلمان شهر تهران abstract

هوش موفق مجموعه یکپارچه ای از توانایی های موردنیاز برای موفقیت در زندگی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی روایی و اعتبار پرسشنامه هوش موفق در آموزش انجام گرفت. جامعه آماری همه معلمان دوره دوم متوسطه دولتی شهر تهران در سال تحصیلی 94-93 بودند (N=20644). حجم نمونه این پژوهش 404 دبیر (278 زن 126 مرد) بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین دبیرستان های دوره دوم متوسطه دولتی شهر تهران انتخاب شدند. همه آن ها پرسشنامه هوش موفق در آموزش و پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نیو را تکمیل کردند. تحلیل اعتبار، همبستگی سوال- نمره کل، و تحلیل عاملی اکتشافی اجرا شد. تحلیل عامل اکتشافی با روش مولفه های اصلی، چهار عامل (توانایی حفظ کردن، توانایی تکرار و بازگویی، توانایی تحلیلی- خلاق و توانایی عملی) را برای پرسشنامه هوش موفق در آموزش تایید کرد. نتایج نشان داد که پرسشنامه از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار بود و ضرایب آلفای کرونباخ در زیر مقیاس های آن بین 0/67 (تکرار و بازگویی) تا 0/89 (تحلیلی- خلاق) بود. روایی بیرونی بین ابعاد پرسشنامه هوش موفق در آموزش و پرسشنامه شخصیت نیو مورد ارزیابی قرار گرفت. بین توانایی تحلیلی - خلاق با عامل روان آزرده گرایی رابطه منفی و معنادار، بین برونگرایی با توانایی تحلیلی- خلاق و عملی، توانایی تحلیلی- خلاق با گشودگی به تجربه و سازگاری و باوجدان بودن، توانایی عملی با سازگاری و توانایی حفظ کردن و توانایی تکرار و بازگویی با سازگاری و باوجدان بودن رابطه مثبت و معنادار مشاهده شد. با توجه به ویژگی های روان سنجی مطلوب، این پرسشنامه ابزار مناسبی برای مطالعه آموزش مبتنی بر هوش موفق در دبیران بود.

ویژگی های روان سنجی پرسشنامه هوش موفق در آموزش (TSI-Q) در معلمان شهر تهران Keywords:

هوش موفق در آموزش , روایی , اعتبار

ویژگی های روان سنجی پرسشنامه هوش موفق در آموزش (TSI-Q) در معلمان شهر تهران authors

شراره صباحی

دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان

سیاوش طالع پسند

دانشیار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

محمدعلی محمدی فر

استادیار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه سمنان