بررسی باغ ایرانی وکوشک های نه قسمتی درباغ
Publish place: The National Conference on Research and Development in Civil Engineering, Architecture and Modern Urbanism
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 501
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ACCMCONF01_140
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397
Abstract:
کوشک مهمترین عنصر معمارانه در باغ های ایرانی و نشان دهنده نهایت ذوق و هنر در ترکیب باغ و بناست. معمولا این بناها را در فضای میانی باغ و در محل تلاقی دو محور طولی و عرضی به گونهای می ساختند که از چهار طرف دیده شده و تاثیر ترکیب هندسی چهارباغ ایرانی را دوچندان کند. اگرچه بهلحاظ شکل و دستهبندی ساختاری، گونه های متفاوتی از این فضاها در ترکیب باغ های ایران دیده می شود. با این وجود، بناهای با تقسیمات نه قسمتی در کوشک باغ های ایرانی استفادهای گسترده دارند. اینکه چرا این گونه از معماری خاصی نه قسمتی از دوره هخامنشی تا قاجار در باغ های ایرانی از اقبال فراوان برخوردار شدند سوالی است که این نوشتار به دنبال پاسخگویی به آن است. سوال دیگر این است که در شرایط یکسان و در قلب چهارباغ ایرانی چرا این نقشه بعضا به صورت کاملا بسته (چهارصفه) و در پارهای از مواقع ترکیبی از فضاهای بسته و نیمه باز به صورت نقشه هشت بهشت و در مواردی اندک همانند عمارت مرکزی قصر قاجار در تهران به شکل کاملا نیمه باز (آلاچیقی) اجرا شدهاست نتایج این بررسی نشان می دهد که وجود چهار نمای همگن که به محورهای چهار باغ باز می شود، به قدرت بخشی توده معماری بر توده منظر و همچنین یکی شدن و ادغام فضایی آنها کمک شایانی کرده است و اصولا معماری سلسله مراتبی در قلب ساختار چهارباغ، جوابی مناسب تر از فضای نه قسمتی نخواهد یافت. همچنین نحوه استفاده اقلیمی فصلی در کنار عملکرد زیستی تشریفاتی و بعضا مراسمی، جهت جوابگویی به خواسته های حکومتها را میتوان از دلایل عمده تفاوت ساختاری این کوشک ها در قلب چهارباغ ایرانی برشمرد.
Keywords:
Authors
مریم محسن حقیقی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه غیرانتفاعی آفاق
سعید خوش نیت
استادیار دانشگاه غیرانتفاعی آفاق