تاثیر شدت تمرین مقاومتی بر تعادل پویای کودکان فلج مغزی اسپاستیک دایپلژی

فلج مغزی، اختلال حرکتی ناشی از ضایعه نورون حرکتی فوقانی در مغز در حال توسعه است. هدف از این پژوهش مطالعه تاثیر هشت هفته تمرینات تراباند زرد و آبی بر تعادل پویای کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک آموزش پذیر بود.روش مطالعه تحقیق حاضر به صورت نیمه تجربی، آزمودنی های این پژوهش تعداد 12 نفر از کودکان 8 تا 10 ساله با میانگین سنی (1/34± 8/74) و بهره هوشی (7/51± 61/82) بودند که به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و در سه گروه 4 نفری تمرین با تراباند زرد(تمرین مقاومتی با شدت پایین)، تمرین با تراباند آبی (تمرین مقاومتی با شدت بالا) و کنترل تقسیم بندی شدند. به منظور ارزیابی تعادل ایستا از آزمون تعادلی قابلیت حرکتی برویینینکس – اوزرتسکی استفاده شد. گروه تجربی به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه 45 دقیقه ای تمرینات با تراباند زرد و آبی را انجام دادند. در پایان دوره ی تمرینی از گروه های سه گانه پس آزمون تعادل ایستا انجام پذیرفت. از آزمون تی همبسته برای تحلیل داده ها استفاده گردید و سطح معنی داری 0/01 در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل آماری داده ها در تحقیق حاضر نشان داد میانگین رکورد آزمون های تعادل پویا در گروه تمرین با تراباند زرد بهبود یافت ولی این بهبود از لحاظ آماری معنادار نشد. با توجه به یافته های بدست آمده از تحقیق حاضر می توان گفت تمرینات تراباند با شدت مقاومت پایین در توان بخشی و بهبود تعادل کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک موثر می باشد و از این روش می توان در توانبخشی حرکتی کودکان مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک استفاده نمود.

Keywords:

تمرینات تراباند , تعادل ایستا , تعادل پویا , فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک