پاسخ های فیزیولوژیک میوه انار (رقم رباب نی ریز) به تیمارهای پسبرداشت آب گرم، ژل آلویه وراء،کیتوزان و عصاره پوست انار در طول مدت انبارمانی

هدف از انجام این پژوهش بررسی روند تغییرهای کیفی و کمی میوه بعد از به کار گیری تیمارها در انبار میباشد. پس از تهیه انارها، میوه ها به آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت آورده شد و با کلراکس 2 درصد به مدت 2 دقیقه ضد عفونی و پس ازخشک شدن، تیمارها اعمال شد که این تیمارها عبارت بودند از:آبگرم 35و45 درجه سلسیوس 4دقیقه ژل آلویه ورا در 2 غلظت 30و40 % 4 دقیقه کیتوزان 1و1/5 % 5 دقیقه تیمار عصاره پوست انار در غلظتهای 10و15 % 3 دقیقه و تیمار شاهد. نتایج نشان داد که کمنرین کاهش وزن در تیمار آب گرم در دمای 45 درجه و پوشش خوراکی آلویه ورا در غلظت 40 درصد در مدت انبار داری دو ماه بودکه با شاهد تفاوت معنی داری داشت .بیشترین کاهش وزن در پوشش خوراکی آلویه ورا در غلظت 30 درصد و عصاره پوست انار در غلظت 1 درصد در مدت انبار داری 2 ماه دیده شد تیمار پوششی خوراکی آلویه وراء 40 درصد در دو دوره انبارداری دو ماه بیشترین میزان آنتی آکسیدانت را داشت که تفاوت معنی داری را با شاهد نشان داد.کمترین میزان پوسیدگی از نظر کیفی در تیمارهای پوشش خوراکی کیتوزان و عصاره پوست انار در هر دوغلظت در دورهانبارمانی دو ماه مشاهده شد.

Keywords:

انار , پوسیدگی , عمر پس از برداشت