بررسی برخی تیمارهای شیمیایی و طبیعی بر عمر گلجایی و برخی صفات گل شاخه بریده نرگس رقم شهلای بهبهان Narcissus tazetta L.

امروزه روش های افزایش طول عمر گل های شاخه بریده مورد توجه است. به منظور بررسی مواد طبیعی و شیمیایی مختلف جهت افزایش عمر گلجایی گل نرگس رقم شهلای بهبهان آزمایشی در بهمن ماه 1393 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت موسسه مهرگان محلات اجرا گردید.تیمارهای آزمایش شامل:تیوسولفات نقره 5/5و1/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید 600و400و200 پی پی ام اسانس زیره سیاه 100و75و50 پی پی ام و کیتوزان 1و2و3 درصد به همراه 3% ساکارز بود. از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده گردید. سپس صفات کمی و کیفی مختلف اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تیمارها روی شاخص های هدایت الکتریکی، میزان pH عمر گلجایی، درصد شکوفایی و وزن تر در سطح احتمال یک درصد و روی صفات میزان محلول جذب شده و نمره کیفی در سطح احتمال پنج درصد تاثیر معنی دار ی داشتند.بیشترین میزان هدایت الکتریکی در تیمار 1% کیتوسان به دست آمد. بیشترین میزان pH و قطر گل در تیمار 1/5 میلی مولار تیوسولفات نقره مشاهده شد. بیشترین میزان عمر گلجایی در تیمار 0/5 میلی مولار تیوسولفات نقره به دست آمد.

Keywords:

عمر گلجایی , نرگس رقم شهلای بهبهان , تیوسولفات نقره , سالیسیلیک اسید , اسانس زیره سیاه , کیتوزان