تبیین رابطه اعتیاد والدین و مهارت های اجتماعی (مطالعه موردی: فرزندان معتادین شهر اصفهان در سال 1395)

امروزه اعتیاد به عنوان یکی از معضلات اساسی در جوامع مطرح است و به ویژه نوجوانان و جوانان را مورد تهدید قرار می دهد پرداختن وضعیت فرزندان خانواده های معتاد از دریچه آسیب های روانی و اجتماعی اعتیاد والدین برای آنها رقم می زند مسیله بسیار ضروری است. بر این مبنا، پژوهش حاضر در نظر دارد به بررسی رابطه بین اعتیاد والدین و مهارت های اجتماعی فرزندان آنان بپردازد. براساس مباحث نظری و روش شناختی، متغیر مهارت های اجتماعی بوزو شاخص رفتارهای مثبت اجتماعی و رفتارهای منفی اجتماعی سنجیده شده است. این تحقیق در سال 1395 به شیوه پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسش نامه صورت گرفته است. نمونه ها با استفاده از تکنیک نمونه گیری طبقه ای و نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و همچنین بر اساس فرمول کوکران 381 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و اعتبار تحقیق با استفاده از ضریب الفای کرونباخ تایید شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که بین اعتیاد والدین با مهارت های اجتماعی مثبت فرزندان رابطه معنی دار معکوس وجود دارد (c=-0.083 و Sing= 0.05) همچنین بین اعتیاد والدین با مهارت های اجتماعی منفی رابطه معنی داری مشاهده نشده است (F=2.040 و Sing= 0.074).

Keywords:

اعتیاد والدین , فرزندان معتادین , مهارت های اجتماعی , رفتار اجتماعی مثبت , رفتار اجتماعی منفی