بررسی پیشینه ترجمه از زبان فارسی به زبان اردو

زبان فارسی در دوره حکومت تیموریان هند چنان مورد توجه قرار گرفت که تا سالهای متمادی زبان درباری پادشاهان مغول بود. در سال 1800 میلادی به حکم لرد ولزلی فورت ویلیام کالج درشهر کلکته تاسیس گردید بعد از مدتی به سرپرستی جان گل کرست شعبه هندوستانی در این کالج بوجود آمد و مترجمین کتابهایی را از زبانهای عربی،فارسی،سنسکریت و هندی به زبان اردو ترجمه کردند، در میان این مترجمین می توان به میر امن دهلوی، حیدر بخش حیدری، میر شیرعلی افسوس، میر بهادر علی حسینی و تعدادی دیگر اشاره نمود که داستان های را از فارسی به اردو ترجمه کردند. میر امن دهلوی قصه چهار درویش و اخلاق محسنی که به زبان فارسی بودند را به ترتیب به باغ و بهار و گنج خوبی ترجمه کرد و میر شیر علی افسوس گلستان سعدی را به باغ اردو ترجمه نمود.علاوه بر این تراجم کتابهای دیگری از زبان فارسی به زبان اردو ترجمه شدند می توان گفت که فورت ویلیام کالج اولین اداره تالیف و ترجمه بود که توسط انگلیسیها تاسیس شد. در میان آثار و تصانیفی که از فارسی به اردو ترجمه شدند می توان به مثنوی معنوی مولانا جلال الدین رومی،دیوان اشعار و غزلیات خواجه حافظ شیرازی، بوستان و گلستان شیخ سعدی شیرازی،رباعیات عمر خیام،آثارفرید الدین عطار نیشاپوری،امیرخسرو دهلوی،بیدل دهلوی،غالب دهلوی و علامه اقبال لاهوری اشاره کرد.

Keywords:

ترجمه , ترجمه فارسی به اردو , فورت ویلیام کالج , آثار و تصانیف فارسی