تفکر و اندیشه پیوندی ناگسستنی با حات مادی و معنوی انسان دارد و در قرآن کریم از جایگاه ویژه ای بخوردار است و نقش محوری آن در آیات متعددی به چشم می خورد، تعقل منشأ بهره گیری از آیات الهی است. کسی که درباره پدیده های پیرامون خود می اندیشد، به سرچشمه هستی پی می برد. درست اندیشی، تفکر خلاق و مهارتهای آن یکی از مسائل مهم در برنامه ی درسی محسوب می شود برای این که دانش آموزان از تعلیم تربیت مطلوب بهره مند شوند و افراد مفیدی باشند باید متفکر،خلاق، نقاد و دارای بینش علمی بارآیند. و این تنها در سایه ی انتقال اطلاعات به ذهن شاگردان حاصل نمی شود، بلکه در برنامه های مدارس باید روشهایی گنجانده شود که از طریق آنها دانشآموزان قابلیت های چگونه آموختن را از طریق نظم فکری بیاموزند و آموخته های خود را در زندگی روزمره خود به کار برند. لذا این برنامه ها با توجه به نقش اساسی محیط های آموزشی و روشهای حاکم بر آن ها باید به صورتی تهیه و تدوین و سازماندهی شوند که دانش آموزان را به جای ذخیره سازی حقایق علمی با مسائلی که در زندگی واقعی با آنها مواجه می شوند، درگیر سازند.