تاثیر قصه گویی با زبان اشاره بر اضطراب و افسردگی دانش آموزان دبستانی ناشنوا

با توجه به شیوع بالای اضطراب و افسردگی در دانش آموزان ناشنوا و لزوم مداخلات روانشناختی، هدف اصلی پژوهش حاضربررسی اثربخشی قصه درمانی بر کاهش اضطراب و افسردگی کودکان ناشنوا دبستانی میباشد. این پژوهش جزء دسته پژوهش هایکاربردی و انواع شبه آزمایشی، دارای طرح پیش آزمون و پس آزمون است و از بین همه دانش آموزان ناشنوای دختر 12 تا 15 سالهدر پایه های چهارم، پنجم و ششم ابتدایی شهر کرج 20 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه خودسنجی افسردگی کودکان بیرلسون در پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها در قسمت توصیفی از فراوانی،میانگین و انحراف معیار و در قسمت استنباطی از آزمون تی همبسته یک گروه استفاده شد. که نتایج آزمون تمام فرضیه ها را تاییدکرد به این صورت که افسردگی کودکان از 9 / 22 به 17 و اضطراب آنها از 4 / 21 به 16 کاهش پیدا کرد؛ و نشان داد که قصهدرمانی در کاهش افسردگی و اضطراب کودکان ناشنوا تاثیر دارد.

Keywords:

افسردگی , اضطراب , قصه درمانی , کودکان ناشنوا