بررسی و تحلیل بافت های قدیمی شهر بندرعباس با تکیه بر ساماندهی بازار بزرگ و اوزیها

در بسیاری از عرصه ها بهسازی بافت و اقدام خرد و مشارکتی با مردم ساکن در آن، شیوه بسیار مطلوب و پایداری را ارایه می دهد که می تواند در طول دوره کوتاه مدت صورت پذیرد. وسعت بافت قدیمی مرکز شهر بندرعباس حدود 15 هکتار می باشد. بافت قدیمی و تاریخی محلات بازار بزرگ و بازار اوزیهای بندرعباس به وضوح با مسیله فرسودگی روبروست و بافت تجاری محدوده، به واسطه موقعیت ویژه و همچنین واقع شدن در محدوده ی مرکزی و تاریخی شهر بندرعباس و فرسودگی این محدوده با مشکلات خاصی روبروست. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و با روش توصیفی تحلیلی می باشد. این تحقیق در دو مرحله مطالعات کتابخانه ای و میدانی به انجام رسیده است. سپس با استفاده از روش های میدانی و تکمیل پرسشنامه و انجام که با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مصاحبه، داده مورد نیاز گرداوری گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد باتوجه به موقعیت و دسترسی به بازار، مرکز شهر، وجود مسجد امام (امامزاده شاه محمدتقی سابق ) در زمینه بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده به لحاظ شهرسازی و اقتصادی از توجیه پذیری بالایی درجهت توسعه متوازن و پایدار شهری برخوردار می باشد، در این راستا جهت ساماندهی، محدوده به دو بخش درجه یک یا حفاظتی و درجه دو تقسیم گردید که مطابق با هرکدام برنامه های لازم و نحوه ساماندهی مشخص گردیده است. در مورد اقدامات مربوط به بهسازی بازار، به تدوین قوانین شهرداری و راهکارهایی در خصوص همخوانی و هارمونی بصری جداره های شهری و حفظ حقوق شهروندی ارایه گردیده است و همچنین راهکارهایی از جمله سیاست تجمیع بلوک ها، طراحی بازار براساس تلفیق معماری بومی و مدرن و احداث پارکینگ و ایجاد محیطی آرام برای قدم زدن و نشستن با طراحی پیاده راه های شهری عنوان شده است.

Keywords:

بافت قدیمی , ساماندهی , بازار بزرگ , بازار اوزیها , شهر بندرعباس