ارزیابی معیارهای تمایزی استانداردهای مختلف مدیریت پروژه و وضعیت کاربرد آنها در پروژه های ساخت
Publish place: International Conference on the New Horizons in the Civil Engineering,Architecture and urbanization and Cites Cultural Management
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 422
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DCONF02_163
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397
Abstract:
در حال حاضر استانداردهای مختلفی در زمینه مدیریت پروژه های مختلف از جمله پروژه های عمرانی توسط کشورهای مختلف در حال بازنگری و توسعه می باشد تا بدین طریق استانداردهای جدیدی طراحی شود. همین امر سبب ایجاد تلاش های زیادی برای طراحی یک استاندارد جهانی در زمینه مدیریت پروژه عمرانی گردیده است. از این رهگذر باید گفت که تنها تولید استانداردهای جدید مدیریت پروژه، راهگشای مدیریت دقیق و جامع پروژه ها نبوده و نکته حایز اهمیت در این زمینه، بررسی کامل تطابق پذیری استانداردهای مختلف موجود و چگونگی و میزان بکارگیری این استانداردهاست. چراکه مدیران پروژه ها براساس نوع و ماهیت هر پروژه و تطبیق آن با نقاط قوت و ضعف استاندارد بکارگیری شده، می توانند پیش بینی های لازم را پیش از انتخاب روش و استاندارد انجام دهند و اهداف مدیریتی خود را با دقت و صحت کامل تری به انجام برسانند. با توجه به اهمیت استفاده از استانداردها و روش های سیستماتیک، این پژوهش برآن است تا به بررسی و وضعیت بکارگیری استانداردهای مختلف مدیریتی در پروژه های عمرانی و سپس ارزیابی معیارهای استانداردها بوسیله روش تصمیم گیری چندمعیاره تاپسیس بپردازد. بدین منظور با مرور استانداردهای مختلف حیطه مدیریت پروژه های عمرانی در یک چارچوب کلی تطابق پذیری آنها مورد ارزیابی قرار گرفته و میزان بکارگیری و همچنین موفقیت آنها در پروژه های عمرانی داخل کشور بررسی شود. در نهایت تلاش می شود با استفاده از روش تحلیل تاپسیس و نظرات خبرگان، معیارهای تمایزی این استانداردها در پروژههای عمرانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و راهکارهایی مفید و قابل استفاده جهت بهبود وضعیت مدیریتی این پروژه ها در کشور ارایه گردد. نتیجه پژوهش چنین حاصل می شود که متخصصین این بخش، استاندارد PMBOK و PRINCE2 را مهمتر قلمداد می نمایند.
Keywords:
Authors
محسن طاهر نژاد
دانشجوی دکترای مدیریت ساخت دانشگاه صنعتی بابل
هادی نظر پور
دانشیار، عضو هییت علمی دانشگاه صنعتی بابل