بررسی تاثیر رفتارهای انسانی بر مصرف انرژی ساختمان با رویکرد افزایش بهره وری بهسازی انرژی و کاهش پدیده اثر بازگشت

بخش ساختمان یکی از اصلی ترین مصرف کننده های انرژی در ایران است و در حدود 40% از انرژی مصرفی کشور را به خود اختصاص داده است. امروزه به دلیل عدم وجود قوانین کافی و مناسب در زمینه عملکرد انرژی ساختمان، پتانسیل صرفه جویی انرژی در ساختمان های مسکونی ایران بسیار بالا می باشد. پژوهش ها نشان داده اند که بهترین راه برای کاهش مصرف انرژی ساختمان ها بهسازی انرژی است. عوامل زیادی بر بهره وری بهسازی انرژی ساختمان تاثیرگذار هستند. از اصلی ترین این عوامل رفتارهای انسانی و پدیده اثر بازگشت می باشند که می توانند میزان صرفه جویی در انرژی توسط بهسازی انرژی ساختمان را به مقدار زیادی کم یا زیاد کنند. در این پژوهش ابتدا رفتارهای انسانی موثر بر مصرف انرژی ساختمان بررسی شده و میزان تاثیر این رفتارهای انسانی بر مصرف انرژی ساختمان محاسبه می شود و سپس لزوم ایجاد یک تخصص جدید برای کنترل و کاهش اثر سوء رفتارهای انسانی و همچنین آموزش مفاهیم انرژی به مردم مورد بررسی قرار می گیرد. سپس پدیده اثر بازگشت و تاثیر آن بر بهره وری بهسازی انرژی ساختمان مورد واکاوی قرار خواهد گرفت. هدف این پژوهش شناسایی و بررسی رفتارهای انسانی دخیل در مصرف انرژی ساختمان و تلاش برای ارایه راهکاری جهت کاهش اثر سوء رفتارهای انسانی بر بهره وری بهسازی انرژی ساختمان از طریق ارایه چارچوبی مشتمل بر چهار مرحله است.

Keywords:

بهسازی انرژی ساختمان , اثر بازگشت , رفتار انسانی , گرمایش زمین , تخصص انرژی ساختمان