ساماندهی بافت تاریخی گرگان با تاکید بر رویکرد پایداری اجتماعی- فرهنگی (نمونه موردی: محله سرچشمه)

سرچشمه نام یکی از محلات تاریخی گرگان است که امروزه مانند سایر بافت های تاریخی کشور از لحاظ کالبدی و عملکردی دچار کمبود هایی میباشد و آنگونه که می بایست دیگر جوابگوی نیاز ساکنین خود نمی باشد. این عوامل سبب مهاجرت ساکنین بومی و جایگزینی مهاجرین و اقشار کم درآمد با مسایل فرهنگی متفاوت و متضاد با بافت شده است که سبب برهم خوردن تجانس فرهنگی، عدم حس تعلق به بافت… شده است که این عوامل فرسودگی کالبدی_ عملکردی بافت را به دنبال دارد. در حالی که این بافت با داشتن نقاط ضعف دارای پتانسیل ها و جاذبه هایی است (بناهای تاریخی ثبت شده، همجواری با بازار تاریخی نعلبندان، امامزاده نور، تکایا، حسینیه ها، مصلی و ...) که در نوع خود بینظیر هستند و با توجه به آن ها می توان شرایط پایداری را افزایش داد. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی – تحلیلی و ابزار جمع آوری شامل مطالعات اسنادی و میدانی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنین می باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که با ارتقاء کیفیت محیط در راستای بکارگیری شاخص های اجتماعی_ فرهنگی و بهره وری از فضاهای عمومی در جهت افزایش تعاملات اجتماعی مردم بومی به سکونت در بافت کهن ترغیب خواهند شد. هدف از نگارش این مقاله ارایه راهکارهایی جهت افزایش کیفیت زندگی در راستای بکارگیری شاخص های اجتماعی_ فرهنگی و ترغیب ساکنین اصیل به سکونت در بافت کهن که خود موجب جریان داشتن روح زندگی و پویایی بافت می شود.

Keywords:

بافت تاریخی , ساماندهی , پایداری اجتماعی_ فرهنگی , ارتقای کیفیت زندگی