برنامه ریزی مشارکتی رویکردی در جهت توسعه شهری پایدار ( مورد مطالعه ؛ شهر کنگاور)

امروزه چهارچوب مدیریت و برنامه ریزی در جهت تهیه طرح های توسعه شهری در بسیاری از کشور های توسعه یافته و پیشرفته در جهان منطبق با مطالبات افراد در جامعه و همسو با انواع مشارکت سازمان ها ی غیر دولتی و خصوصی و نهادهای مردمی است ، و همچنین روند تمرکز زدایی مدیریتی ، واگذاری مسیولیت های برنامه ریزی از سطوح دولتی به نهادهای محلی و مشارکت دادن شهروندان در فرآیندهای توسعه شهری، از طریق تدوین قوانین و فرآیندهای رسمی برای اخذ نظرات شهروندان در امر برنامه ریزی و مدیریت شهری در کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه نیز به طور جدی مطرح است . دراین پژوهش مبانی نظری موجود در ارتباط با مشارکت شهروندان و برنامه ریزی مشارکتی در جهت توسعه ی پایدار شهری در شهر کنگاور مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته شده است ، و نتایج حاصل از یافته های پژوهش ( مبانی نظری ، مشاهدات میدانی و مصاحبه از شهروندان) نشان می دهد ، که نقش مشارکت ( جامعه مدنی ،گروه ها، سازمان ها ، نهادهای عمومی و خصوصی) همراه با رویکرد توسعه گرایی در فرآیند توسعه ی شهری در ابعاد موضوعی متفاوت در شهر کنگاور کمرنگ می باشد، و این در حالی است که عدم مشارکت شهروندان دراداره امور شهر طی سالیان متمادی ، پیامدهای منفی همچون: ضعف و عدم توسعه شهری درزمینه های مختلف اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و ... را در شهر کنگاور در بر داشته است ، لذا تحقق توسعه شهری پایدار در زمینه های گوناگون در شهر کنگاور ، بدون مشارکت فعال و آگاهانه شهروندان و جامعه مدنی در امور مختلف شهری امری ناممکن به نظر می رسد.

Keywords:

توسعه ی شهری پایدار , برنامه ریزی مشارکتی , مشارکت شهروندان , شهر کنگاور