بررسی امکان کاهش مصرف علف کش های پینوکسادن + کلودینافوپ در کنترل فالاریس (Sinapis arvensis) و مزوسولفورون + یدوسولفورون در کنترل خردل وحشی (Phalaris minor )

با توجه به مشکلات زیست محیطی، کاهش مصرف علف کش ها امروزه مورد توجه قرار گرفته است. کارایی نحوه کاربرد علف کش های مزوسولفورون متیل + یدوسولفورون متیل (آتلانتیس) در خردل وحشی، پینوکسادن + کلودینافوپ (تراکسوس) در فالاریس طی آزمایش هایی بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاربرد خرد شده پینوکسادن + کلودینافوپ کارایی نسبتا خوبی تقریبا در تمام مراحل کاربرد آن داشت و همیشه با مقداری کمتر از دز توصیه شده قادر به کاهش وزن تر فالاریس شد. در هر دو کاربرد یک باره و خرد شده علف کش مزوسولفورون متیل + یدوسولفورون متیل، با تاخیر در پاشش، کارایی کاهش یافت ولی شدت کاهش کارایی در کاربرد یک باره بیشتر بود. طبق نتایج مدل دز افزایشی کاربرد خرد شده کاربرد خرد شده علف کش پینوکسادن + کلودینافوپ نسبت به کاربرد یک باره واکنش هم افزایی نشان داد ولی علف کش مزوسولفورون- متیل + یدوسولفورون متیل تفاوت معنی داری بین مصرف خرد شده و یک باره این علف کش وجود نداشت.

Keywords:

دز کاهش یافته , دز پاسخ , هم کاه