بررسی عملکرد جداساز لرزه ای طبقه در ترکیب با آلیاژهای حافظه دار شکلی در سازه های فولادی

امروزه طراحی جداسازهای لرزه ای در طبقات، در ساخت برخی ساختمانهای خاص بسیار موردتوجه قرار گرفته است. هنگامی که جداساز پایه با مشکلاتی ازقبیل ساخت این نوع ساختمانها در کنار دریا و یا مناطق پرجمعیت شهری روبهرو است، میتوان از مزایای این نوع جداسازها برای بهبود عملکرد ساختمانها استفاده کرد. با این وجود، جداسازهای لرزه ای دارای محدودیتهایی از قبیل ناپایداری در تغییر شکلهای بزرگ، جابجایی پسماند و نیاز به تعویض پس از زلزله های شدید هستند. استفاده از آلیاژهای حافظه دار شکلی با توجه به خواص منحصر به فردی که دارند، به عنوان راه حلی مناسب برای غلبه بر این نواقص درنظر گرفته میشود. هدف از این پژوهش، بررسی اثر ترکیب آلیاژهای حافظهدار شکلی و جداسازهای لرزه ای طبقه در ساختمانهای فولادی است. به همین منظور،سازه ی 9 طبقه ی فولادی همراه با ترکیب جداساز لرزه ای طبقه و آلیاژهای حافظه دار شکلی مدل سازی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج بهدست آمده نشاندهندهی آن است که استفاده از این آلیاژها در جداسازهای لرزه ای طبقه باعث کاهش جابجایی در تراز جداساز، و افزایش اتلاف انرژی میشود و میتوان آن را به عنوان سامانهای مطلوب در مهار سازهها در نظر گرفت.

Keywords:

جداساز طبقه , آلیاژ حافظه دار شکلی , جابجایی ماندگار , استهلاک انرژی