ارایه راهکار مدیریتی مورد استفاده جهت بهبود توزیع آب در شبکه های آبیاری در شرایط کمبود آب از نقطه نظر کفایت، راندمان و عدالت توزیع با استفاده از مدل هیدرودینامیکی ICSS

کمبود آب در بیشتر نقاط جهان به خصوص کشورهای گرم و خشک موجب بروز مشکلاتی شده است که از جمله آنها عدم استفاده درست از پتانسیل واقعی شبکه ی آبیاری می باشد. در تحقیق حاضر ضمن بررسی و ارزیابی وضعیت شبکه مورد مطالعه در شرایط موجود، سعی شده است تا با ارایه راهکارهای صرفا غیرسازه ای و تغییر در برنامه توزیع آب این مشکل را به حداقل خود رساند. منطقه مورد مطالعه در تحقیق حاضرکانال درجه دو عقیلی شرقی واقع در شبکه آبیاری زهکشی سد گتوند است. روند انجام تحقیق به این صورت است ابتدا وضعیت تحویل و توزیع موجود را در شرایط بدون کمبود، 20 و 40 درصد کمبود آب از نقطه نظر کفایت، عدالت و راندمان بررسی شد. سپس یک راهکار مدیریتی در راستای بهبود شاخص ها ارایه شد. این راهکار به این صورت است که متناسب با مقدار کمبود آب در سراب کانال، دبی مورد نیاز همه آبگیرها کاهش و عملیات بهره برداری با توجه به وضعیت جدید صورت گیرد. در شبیه سازی های سناریو صفر مشاهده شد که با بروز 20 و 40 درصد کمبود آب در سراب، شاخص کفایت بدست آمده به ترتیب برای 23 و 46 درصد درصد آبگیرها زیر 90 بدست آمده است و با بکارگیری این راهکار مشاهده شد که 100 درصد شاخص های کفایت مربوط به آبگیرها بالای 90 درصد بوده اند. همچنین موجب 0/02 و 0/04 بهبود در مقدار شاخص عدالت به ترتیب در شرایط 20 و 40 درصد کمبود آب در سراب کانال شده است.

Keywords:

شبیه سازی , کانال اصلی , تحویل و توزیع , کمبود آب , مدل ICSS