پیشنهاد استفاده از آنزیم ناتوزیم برای بهبود ارزش تغذیه ای خوراک های با کیفیت پایین در تغذیه گاومیش خوزستان

بقایای کشاورزی به وفور در دسترس بوده و پتانسیل استفاده در تغذیه گاومیش را دارند. هدف از این مقاله، پیشنهاد استفاده از آنزیم های اگزوژنوس (ناتوزیم) برای بهبود ارزش تغذیه ای خوراک های با کیفیت پایین در تغذیه گاومیش خوزستان می باشد. بخش قابل توجهی از منابع خوراک دام در کشور ما را مواد خشبی تشکیل می دهند که در صورت فرآوری می توانند به عنوان یک خوراک انرژی زا در جیره غذایی دام ها مورد استفاده قرار گیرند. آنزیم های اگزوژنوس از جمله موادی هستند که برای فرآوری مواد خشبی جهت بهبود کیفیت آنها، مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از آنزیم هایی مانند ناتوزیم می تواند بعنوان یکی از روش های افزایش تجزیه پذیری علوفه و بهبود عملکرد تولید نشخوارکنندگان موردتوجه قرار گیرد. آنزیم های ناتوزیم شامل دو محصول ناتوزیم P و P50 است که ترکیب عمده آنها سلولاز و زایلاناز می باشد. آنزیم ها با اثر همکوشی با آنزیم های میکروب های تجزیه کننده فیبر در شکمبه منجر به افزایش هضم پذیری می شوند. با توجه به اینکه افزودن آنزیم ها بوسیله ترکیب جیره غذایی، نوع و مقدار آنزیم و روش استفاده تحت تاثیر قرار می گیرد، برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در زمینه اثرات مفید آنزیم ها بر بهبود هضم پذیری در دام ها نیاز به آزمایش های کاربردی می باشد

Keywords:

ناتوزیم , بقایای کشاورزی , گاومیش خوزستان